Recensie Amadeus      

De film Amadeus is gebaseerd op het toneelstuk Amadeus Peter Shaffer. Het gaat kort over het leven van componist Wolfgang Amadeus Mozart. Eigenlijk gaat het meer om hoe Antonio Salieri haat opbouwt tegenover Mozart. De film is gepubliceerd in 1984. Het was een groot succes, de film won heel veel prijzen waaronder acht Oscars. De maker van de film is Milos Forman.

Het hele verhaal wordt verteld door Antonio Salieri aan een priester die hem de biecht afneemt. Hij werd door mislukte zelfmoordpoging in een gesticht (gekkenhuis) geplaatst.

Salieri was een niet zo succesvolle componist die als hofcomponist werkte voor de keizer van Wenen (die eigenlijk geen oor voor muziek had). Salieri bad van kleins af aan voor God zodat hij een goede componist zou worden en zodat God zijn muziek zou vereren. Mozart daarentegen was een supertalent. Hij had altijd de steun van zijn vader, Salieri mocht geen muziek studeren van zijn vader, maar toen zijn vader overleed deed hij het toch. Mozart was een hele succesvolle componist die al heel jong begon met het schrijven van opera’s (waar dus waarschijnlijk de steun van zijn vader veel bij hielp) . Op een dag ging hij met zijn aardbisschop naar Wenen om een opera te geven en iedereen vond zijn werk daar heel mooi. Salieri ging ook naar de opera van Mozart en voelde een steek van jaloezie toen iedereen voor Mozart (waaronder de keizer) staand een super applaus gaf. Salieri ging steeds meer bidden, toch Mozart kreeg meer aanzien, waardoor zijn gebeden veranderden naar haat voor God. Hij had het idee dat God hem haatte en hij wilde Mozart vermoorden. Mozart had het tussendoor ook niet echt goed. Hij had financiële problemen, maar wilde alsnog geen pianolessen geven aan beginners omdat hij zich daar te goed voor vond. Hij te horen dat zijn vader was overleden, waardoor zijn leven veranderde. Hij dronk dag en nacht, had geen geld en zijn vrouw ging met hun zoon het huis uit. Mozart had in deze moeilijke periode een opdracht gekregen van een man in een zwarte pak (de man had zijn hoofd verborgen, het was Salieri). Hij moest een dodenmis schrijven voor een overleden gravin (er was geen gravin overleden). Hij kreeg er veel geld voor dus hij accepteerde de opdracht. Hij begon met het schrijven. Tijdens een opera van hem waar Salieri bij was, viel Mozart flauw. Salieri bracht hem naar huis. Mozart moest de dodenmis de volgende ochtend inleveren. Hij heeft in één nacht de opera  aan Salieri gedicteerd. De dodenmis was eindelijk af maar...

De gene op de poster van de film is Salieri in zijn zwarte pak die hij aan had toen hij de opdracht gaf aan Mozart om een dodenmis te schrijven. De voorstelling bij de opera (van de dodenmis) zag er ook zo uit. Dus eigenlijk was Salieri zelf de dodenmis van Mozart.

Zoals ik al in de inhoud heb verteld, Salieri was niet zo een succesvolle componist, Mozart daarentegen een supertalent. Mozart was ook totaal niet bescheiden in tegenstelling tot Salieri. Mozart maakte iets leuk van zijn leven. Hij feestte best wel veel. Salieri juist niet. Hij was een serieuze man die niet naar feesten ging. Hij had zich opgeofferd voor God, om zijn stem te kunnen zijn.

De tijdsopbouw was duidelijk. Het bestond uit throwbacks van Salieri. Ik vond persoonlijk dat dat de film  spannender maakte. Het ging steeds op de spannende momenten weer terug naar Salieri die het verhaal vertelde en het duurde voor mij dan weer lang totdat je kon zien wat er gebeurde, wat volgens mij de film spannender maakte.

De muziek was een van de belangrijkste elementen van de film. Je kon duidelijk horen dat de liedjes van Mozart ‘beter’ waren dan dat van die Salieri. De pruiken en hoe ze terug gingen in de tijd zijn ook belangrijke elementen vind ik. Je kon zelf ook mee gaan in ‘toen’. Het lied een duidelijk beeld zien van hoe het toen was en hoe men vroeger dacht (vooral over opera’s). De pruiken waren heel leuk. Dat maakte de film ook heel realistisch.

Ik vond het een hele leuke film. Ik wilde steeds verder kijken en verveelde me helemaal niet tijdens de film. Ik vond het ook leuk dat de liedjes werden afgespeeld. Daardoor heb ik een beter beeld van opera gekregen. Ik heb opera altijd niets gevonden, ik vond het saai, maar nu begin ik het interessant te vinden. Soms luister ik er ook stiekempjes naar.  

Romeo en Julliete

Voor CKV moesten we naar een voorstelling gaan. Dit kon eigenlijk van alles zijn. Ik ben met mijn vrienden naar Romeo en Julliete gegaan in het Nationale Opera en Ballet in Amsterdam. Het stuk is gechoreografeerd en geregisseerd door Sasha Waltz. Waltz is op 8 maart 1963 in Duitsland geboren. Zelf danst ze sinds haar vijfde. Voor haar choreografieën kreeg ze talloze prijzen. 

De voorstelling was een mix van opera en ballet. De grote vraag was: is het meer opera of meer ballet? De ballerina's vonden het tuurlijk meer ballet, de operazangers meer opera. Ik heb er ook een mening over, net zoals ik overal wel een mening over heb. Laat ik maar iets over de voorstelling vertellen. Nog voordat de voorstelling begon, kregen we een rondleiding van een ballerina die werkt bij het Nationaal Ballet. We gingen onder andere langs de kleedkamers, de naaiateliers en de backstage. Er is ook een kleine museum in het gebouw, daar worden de mooiste en de belangrijkste kledingstukken, schoenen, sieraden, hoeden etc. getentoonsteld. We kregen van haar ook een kleine balletles. En nog een keer is gebleken waarom ik was gestopt met ballet op mijn zesde ofzo. Er was ook een mevrouw die ons een opera lesje gaf. Toen was gebleken waarom ik geen zanger ben geworden. Kortom, het was een faal dag voor mij, waar ik eigenlijk we van heb genoten. De mevrouw die ons de operales gaf, zong zelf ook in de voorstelling.

Daarna gingen we met de hele groep pizza eten in een pizzeria. Na het eten gingen we weer terug naar het Nationaal Ballet om de voorstelling te zien. Daar kan ik niet veel over vertellen. Het verhaal van Romeo en Julliete kent iedereen wel. Het gaat over een onmogelijke liefde. Dat werd dus gespeeld in ballet en opera vorm. Eigenlijk ben ik niet een ballet/opera persoon, dus dit sprak me ook niet echt aan. De ballerina's dansten heel mooi, ze waren super lenig. De operazangers zongen ook heel mooi. Ik vraag me nog steeds af hoelang zij hun adem in kunnen houden. De ballerina die Romeo speelde, vond ik best wel knap, dus daarom kon ik het volhouden om de voorstelling helemaal te kijken (niet dat ik weg zou gaan als ik dat zou willen hoor, dat is onbeleefd). Verder heb ik eigenlijk niets meer te vertellen over de dag. Alleen maar dat ik het echt wel leuk vond!

Oja, tot slot. Ik vond de voorstelling ook meer ballet. Er werd niet zo vaak gezongen. Er werd wel vaak gedanst.

En tot tot slot gingen we naar huis.

      Zaanse Schans

En toen was ik eindelijk naar een museum gegaan. Ik ging samen met mijn vriendin Sasha naar de Zaanse Schans. We gingen een rondje maken door het Zaans Museum. De museum bestaat uit een geschiedenis van Zaanstad deel, een schilderijen van rijkelui deel en een Verkade deel. Ik vind het Verkade deel het leukst. Sas(ha) en ik hebben er allebei van genoten. Bij het geschiedenis deel hadden we een audioapparatuur, dus we kregen bij elk onderwerp een uitleg. Dat was best wel chill, want met alleen de foto's en de kleine omschrijving eronder zou ik er niets van begrijpen. Daarna gingen we door naar het schilderijen deel, daar waren potretten of familieschilderijen van rijke mensen van vroeger uit Zaandam te zien. Een arme kon immers zo een schilderij niet betalen. Wat me overigens verbaasde over sommige rijken uit vroeger was dat ze niet allemaal een schilderij lieten maken. Ze vonden het dan verspilling van hun geld dat ze zo 'moeilijk' verdienden. Ik dacht dat ze allemaal wel stoer deden met die schilderijen/zelfportretten. Echt zo van, mijn doek is duurder dan jouw  doek dus ik ben stoerder. Of de kwast waar mijn schilderij mee is geschilderd is van echt haar en dat van jouw is van draad, dus ik ben machtiger en mag meer aanzien hebben.Na de schilderijen gingen we naar de Verkade . Dat was heel leuk. Sas en ik hebben daar veel spelletjes gespeeld. Tuurlijk was ik net als altijd beter ??. Bij Verkade hebben we geleerd dat je heel snel moet zijn, tijd kost geld. Toen hebben we nog een beetje in de winkel daar gekeken en een Verkade reepje gekocht. Als laatst ook nog een rondje door Zaanse Schans en hup naar de bus gerend.

We gingen ook naar het Zaanvalley, een feest op het Zaanlands Lyceum dat jaarlijks wordt georganiseerd. Daar zijn ook wel wat vormen van kunst, zoals muziek, Teletubbies, dansvoorstellingen etcetera. En mijn dag was voorbij.

Zaans Architectuur

Dit is de opdracht Zaans architectuur. We gingen met zijn 5'en de stad in (in Zaandam) en maakten foto's van moderne/oude Zaanse gebouwen. In de moderne gebouwen zie je de ouderwetse Zaanse gebouwen ook terug De meeste nieuwe gebouwen zijn ook groen net als vroeger en hebben de vorm van vroeger. De ramen bijvoorbeeld, ze zijn net als vroeger glas-in-loodramen. Ik vind de verbouwing van C&A en het stadhuis het mooist. zoals je ziet leek C&A vroeger op een rechthoekig steen dat uit het universum op Zaandam was gevallen, nu is het modern, maar dan met oude Zaanse motieven. Ik vind het wel jammer dat C&A van de binnenkant niet zo leuk is. Het is helemaal wit. Het stadhuis is ook heel mooi. Ook weer groen, met tulpen voor de ingang. Gelukkig is de binnenkant van het stadhuis wel mooi. Het heeft misschien geen Zaanse motieven binnen, maar het is wel mooi modern. Het Monet huis staat nog steeds op zijn plek. Er wonen zelfs mensen daar. En toevallig is de gene die daar woont mijn klasgenoot. Wat grappig!

Het Zaanse architectuur valt bij wel in de smaak. Ik vind dat groen zo schattig en opvallend. Dit maakt Zaandam Zaans, denk ik. 

 De dans om het gouden kalf

De dans om het gouden kalf is rond 1530 door Lucas van Leyden. Het hangt in het Rijksmuseum in Amsterdam. Dit staat op de site van het museum over de schilderij: 

In een doorlopend landschap plaatste Lucas van Leyden het Bijbelverhaal over de Israëlieten die ontrouw waren aan God omdat zij een gouden beeld van een kalf aanbaden. Het drieluik waarschuwt tegen ongeloof en zedeloos gedrag. Wellicht hangt de keuze voor dit zeldzame thema samen met het opkomend protestantisme, dat een sterke afkeer had van de rooms-katholieke verering van religieuze beelden.

Het gaat dus over religie.

Wat ik verder heb gevonden op het internet is dit:

. Mozes ging naar de berg Sinai en bleef daar veel langer dan normaal weg. Het volk dat lang op hem moest wachten, verdrong zich om Aaron en eiste van hem: "Maak een god voor ons die voor ons uit kan gaan, want wat er gebeurd is met die Mozes, die ons uit Egypte heeft geleid, weten we niet." Aäron antwoordde: "Neem dan uw vrouwen, zonen en dochters hun gouden oorringen af en breng die bij mij." Hierop deden alle Israëlieten zonder aarzelen hun gouden oorringen af en gaven die aan Aäron. Alles wat ze hem brachten smolt hij om en hij goot er een beeld van in de vorm van een stierkalf.
Het volk riep uit: "Israël, dit is je god, die je uit Egypte heeft geleid!" Toen Aäron besefte wat er gebeurde, bouwde hij een altaar voor het beeld en kondigde hij aan dat er de volgende dag een feest voor de HEER zou zijn. De volgende morgen vroeg brachten ze brandoffers en vredeoffers. Ze gingen zitten om te eten en te drinken, en stonden daarna op om uitbundig feest te vieren. Toen Mozes terugkwam, was hij woedend.

Deeeeeeeeeeeee workshoooooooop. Eindelijk mochten de leerlingen is een keer leraar worden en voor de klas staan. Laat ik maar even vanaf het begin vertellen. Eerst zette mijn CKV leraar een paar onderwerpjes op het bord waar we uit moesten kiezen om een workshop over te houden. Nou Sasha, Noortje (mijn vrienden, ja ik heb ze) en ik kozen design. Om eerlijk te zijn, zijn we een dag van te voren begonnen. We hebben eerst wat dingen over design gezocht en over wat we het wilden hebben, design heeft immers veel takken. Wij hebben gekozen voor sieraden en een bijzondere designer; Rommy de Bommy. Rommy de Bommy maakt accessoires die op eten lijkt. Bijvoorbeeld donuttassen en kaasdassen. Bij sieraden zeiden we eerst iets over de sieraden vroeger daarna iets over hoe het nu is. Dit werd allemaal op volgorde en in een powerpoint gezet. Dit alles duurde een beetje de hele nacht, dus we hebben niet echt geslapen. Gelukkig was het wel waard. We hebben 'onze leerlingen' ook een opdracht gegeven. Ze moesten net als Rommy de Bommy een poppetje tekenen dat alleen maar kleren en accessoires had dat op eten leek. Omdat het rond Pasen was kreeg het groepje met de leukste tekening een paashaas. Het waren allemaal leuke tekeningen maar ten slotte had er een groepje gewonnen.

Ik vond het leuk om de workshop te geven. De atmosfeer in de klas was leuk, iedereen deed mee. De tekeningen waren allemaal ook heel mooi. De volgende keer als we weer zo een workshop moeten geven, ga ik sowieso wat eerder beginnen, Dan hadden we waarschijnlijk een hoger cijfer gehad, want ik kende bijvoorbeeld mijn tekst niet uit mijn hoofd. 

Ten slotte kregen we een 7. Toch een goed cijfer terwijl we de dag daarvoor pas begonnen met het voorbereiden!

De herfst en ik

En dan nog een foto opdracht. Maak foto's van de herfst. Dat heb ik gedaan. Ik ben er net achter gekomen dat ik herfst best een leuk seizoen vind. Vroeger dacht ik altijd iel, wat een stom seizoen met veel wind en regen. Nu vind ik het juist leuk, lekker in je bed liggen en allemaal van dat soort dingen. We moesten er ook een haiku bij schrijven. Dit werd de mijne: 

Het zonnetje schijnt

Het druppelt op mijn hoofdje

Hey! Een regenboog!

Hier nog wat foto's van de herfst en van mij

.